Met vage klachten naar de huisarts. Een week later in het ziekenhuis voor een chemokuur. Diagnose: kanker. Wat er dan allemaal gebeurt. Zoveel emoties, vragen en praktische problemen. Zonder hulp van buiten is dit niet te doen.

Als acute mantelzorger zijn er vanaf de diagnose vele vragen. Met welke vragen kun je bij wie terecht? Welke mogelijkheden heb je en hoe maak je daaruit de beste keuze? In de huidige situatie moet de patiënt en mantelzorger dit grotendeels zelf uitzoeken. Leven met kanker is leven met grote onzekerheid en voor naasten vooral machteloosheid. Dit trekt een zware wissel op de patiënt en diens omgeving.

Het gemis in ondersteuning is voor mij (acute mantelzorger) de directe aanleiding en drijfveer om deze stichting op te richten. Wij willen een fysiek steunpunt realiseren in ziekenhuizen waar kankerpatiënten, naasten en hun mantelzorgers vanaf diagnose terecht kunnen voor advies, -informatie en ondersteuning. De verwachting is dat wij medio september operationeel zijn en onze eerste pilot starten.

Roy van Oosterhout